مدرس نخستین شخصی است كه از تغییرات، چه مثبت و چه منفی مطلع می‌شود. به عقیده روانشناسان به هر میزان مدرس ارتباط صمیمانه‌تری با مخاطبان داشته باشد، به همان میزان شناسایی ضعف‌ها و قوت‌ها آسان‌تر و سریع‌تر خواهد بود. تمركز دقیق مدرس بر روی رفتار دانش پژوهان حین تدریس نخستین گام برای شناسایی وضعیت آنها است. حركت‌های نابه‌جا، حواس‌پرتی، خستگی ، عصبانیت و بی‌تفاوتی، شیطنت و بی‌نظمی و … همگی رفتارهایی است كه در زمان تدریس مدرس به خوبی نمایان می‌شود. توجه به این گونه تغییرات به راحتی مدرس را برای شناسایی و حل مسائل و مشكلات مخاطبان راهنمایی می‌كند.
