داستان آینور بَیَزیت

داستان Aynur Bayazit

آی نور هرگز به غیر از تدریس هیچ شغل دیگری را در نظر نگرفت. با این حال ، از زمان انتقال وی به مدرسه ای واقع در منطقه محروم ، شیوه تدریس وی به او این امکان را داده است تا خود را وقف کمک به دانش آموزان طیف اوتیسم کند. شرایط در مدرسه او چالش برانگیز است: 95٪ دانش آموزان از خانواده های کم درآمد ، 4٪ دانش آموزان یتیم هستند یا فقط یک والد دارند و 3٪ پناهنده یا معلول هستند. اما عینور در حال حاضر تفاوت زیادی در آینده آنها ایجاد کرده است.

موفقیت آی نور در تمرین تدریس خود ناشی از ایجاد پروژه هایی است که تأثیر واقعی بر دانش آموزان او دارند. پروژه مسئولیت اجتماعی و همچنین پروژه های “داستان من” و “بازی درمانی” نه تنها به دانش آموزان و خانواده های آنها کمک کرده است تا آسیب روحی را شناسایی کنند و بر آن غلبه کنند ، بلکه به آنها در یافتن حمایت از آنها نیز کمک کرده است. در جامعه آی نور برای رفع کمبود کتاب های با کیفیت برای پیش دبستانی و دبستان و همچنین سطح کم سواد در مدارس ، 10 کتاب با مشارکت خانواده های دانش آموزانش نوشت و 2500 نسخه چاپ کرد تا به مدارس سایر مناطق محروم بفرستد. اکنون این تعداد به 81 شهر و هزاران دانش آموز رسیده است.